სიცოცხლეზე ზრუნვა, როგორც წინააღმდეგობა
ფესტივალის დახურვის დღის პროგრამას ვუთმობთ ფილმებს, რომელთა პროტაგონისტები ჯიუტად აგრძელებენ სიცოცხლის და გარემოს შენარჩუნების სხვადასხვა პრაქტიკას, როგორც წინააღმდეგობას დღევანდელი პოლიტიკური, ეკონომიკური და კლიმატური კრიზისების ეპოქაში.
სომხეთში ქალთა კოლექტივი ომგამოვლილ მიწას ნაღმებისგან ასუფთავებს (“დედასამშობლო”), უკრაინაში, ომიანობის ჟამს, დაქსაქსული ოჯახის წევრი ქალები ცდილობენ, არ გაწყვიტონ კავშირი და არ შეწყვიტონ ერთმანეთზე თუ პომიდვრის მოსავალზე ზრუნვა (“ბოტები მიწაზე, ხელები ნიადაგში”); თურქეთში, ავტორიტარული რეჟიმის პირობებში, ხის მოჭრა მასშტაბური სახალხო წინააღმდეგობის მობილიზების საფუძველი ხდება (“ყველაფერი ხეებით დაიწყო”), აღმოსავლეთ აფრიკის ფიქციურ, დისტოპიურ მაიტუს საზოგადოებაში, ქალი საკუთარი სხეულს სწირავს გაჩანაგებულ გარემოში პირველი ხის გასახარებლად (“პუმზი”).
ადგილობრივ პალესტინელ მოსახლესთან “სამართლის” სახელით მიდის კოლონიალიზმი (“შემოგროვებლები”), რომლის კანონი, ბუნების დაცვის საბურველქვეშ, ძალადობს მასზე და უკრძალავს მისი სხეულის გაგრძელებასთან, მცენარესთან ურთიერთობას.
ფესტივალის საფინალო ფილმშიც (“ასოგი”) ამბავი კოლონიალიზმის ისტორული ნანგრევების და თანამედროვე ეკოლოგიური კატასტროფის ფონზე ვითარდება. ტაიფუნის მიერ მოტანილი ნგრევის ტკივილი და ტრაგედიაზე ჩასაფრებული ინვესტორის კერძო ინტერესი თანდათან გადაილახება ერთმანეთზე ზრუნვით, სოლიდარობით და თემის ინტერესის გამარჯვებით.
რა მოხდებოდა შენი ქვეყნისთვის ბრძოლა მისი ყველაზე ტრადიციული ღირებულებების წინააღმდეგ წასვლას რომ ნიშნავდეს? დოკუმენტური ფილმი „სამშობლო“ მოგვითხრობს ქალებზე, რომლებიც თან ტრადიციებს არყევენ და თან გამანადგურებელი ერთნიკური ომის ნარჩენებისგან - ნაღმებისგან ათავისუფლებენ თავიანთ ქვეყანას. ცალ-ცალკე გარიყულნი, გამნაღმველები კოლექტიურად ამსხვრევენ სტერეოტიპებს და ამ სახიფათო როლის მორგებით, ურთიერთ მხარდაჭერით და ერთმანეთთან შეხიდებით, ომით-გახლეჩილი მათი რესპუბლიკის მომავლს გუშაგობენ.
დოკუმენტური ფილმი ეხება მებაღეობის მნიშვნელობას და ადამიანისა და ბუნების კავშირს და მშფოთვარე დროების ფონზე. მიწათმოქმედების თერაპიული და გამაძლიერებელი მახასიათებლის ხაზგასმით, ფილმი უბიძგებს მაყურებელს ადამიანებსა და ბუნებას შორის ინსტინქტურ კავშირზე ფიქრისკენ.
პროტესტის მონაწილეების დღიური გეზი პარკიდან - ტაქსიმის მოედნიდან, სტამბულში. მოძრაობა „დაიკავე გეზი“ მაშინ დაიწყო, როცა მთავრობამ ტაქსიმის მოედნის ცენტრში შემორჩენილ ბოლო მწვანე ტერიტორიაზე სავაჭრო ცენტრის აშენება გადაწყვიტა.
III მსოფლიო ომიდან 35 წლის შემდეგ, "წყლის ომიანობისას", აღმოსავლეთ აფრიკელი ქალი ჩაკეტილ სოციუმს ტოვებს, იმის იმედით, რომ კედლებს მიღმა ახალი სიცოცხლე აღმოცენდება.
ხანდაზმული პალესტინელი შემგროვებლები საკუთარ მიწაზე საქმიანობის უფლებასა და ოკუპანტების მიერ ბუნების კონსერვაციის ეგიდით დაწესებულ მკაცრ შეზღუდვებს შორის არიან მოქცეული.
"ასოგი" ექსცენტრული ტრაგიკომედიაა, რომელშიც ტაიფუნს გადარჩენილი რეალური პერსონაჟები მონაწილეობენ. ფილმი დრეგ კონკურსზე მიმავალ ჯაიას მიჰყვება, რომელიც გზაზე კლიმატის ცვლილების გავლენებთან მებრძოლ ფილიპინელებს ხვდება. "როუდ-მოვის" ჟანრული ამოტრიალებით, "ასოგი" საოცარ, სიღრმისეულ ოდას წარმოგვიდგენს ბრძოლის დროს სოლიდარობის მნიშვნელობასა და ძალაზე.
